Λειτουργικά Συστήματα: Εργαστήριο 2

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 2

Η γραμμή εντολών του DOS (2)

• Προχωρημένες εντολές (Μέρος 1^ο):

oΗ εντολή "more" λειτουργεί συνήθως με χρήση σωλήνωσης (π.χ. "dir | more") ή ανακατεύθυνσης εισόδου (π.χ. "more < file.txt") και τυπώνει την είσοδό της ανά οθόνη.

oΗ εντολή "attrib όρισμα_1 [όρισμα_2 όρισμα_3 όρισμα_4 ] όρισμα_5", όπου  το τελευταίο όρισμα είναι  πάντα όνομα  / μονοπάτι αρχείου ή καταλόγου, τροποποιεί τα σύνολα χαρακτηριστικών του ζητούμενου αρχείου ή καταλόγου (ή και περισσοτέρων, με χρήση χαρακτήρων μπαλαντέρ στο τελευταίο όρισμα). Η σύνταξή της φαίνεται μέσα από τα εξής παραδείγματα:

·Η εντολή "attrib -r file.txt" απενεργοποιεί τον χαρακτηρισμό «μόνο για ανάγνωση» από το αρχείο του τρέχοντος καταλόγου με όνομα «file.txt».

·Η εντολή "attrib +r -s +h file.txt" απενεργοποιεί τον χαρακτηρισμό «συστήματος» από το αρχείο του τρέχοντος καταλόγου με όνομα «file.txt», αλλά ταυτόχρονα του ενεργοποιεί τους χαρακτηρισμούς «μόνο για ανάγνωση» και «κρυφό».

·Η εντολή "attrib +r -a file.txt" απενεργοποιεί τον χαρακτηρισμό «προς φύλαξη» από το αρχείο του τρέχοντος καταλόγου με όνομα «file.txt», αλλά ταυτόχρονα του ενεργοποιεί τον χαρακτηρισμό «μόνο για ανάγνωση».

Η "attrib" επομένως συντάσσεται με μεταβλητό πλήθος ορισμάτων, αναλόγως με τις ανάγκες του χρήστη, όπου κάθε όρισμα συντίθεται από τον χαρακτήρα «+» ή «-» και έναν αλφαβητικό χαρακτήρα ο οποίος δηλώνει τον ζητούμενο χαρακτηρισμό: «h» για «κρυφό», «a» για «προς φύλαξη», «s» για «συστήματος» και «r» για «μόνο για ανάγνωση». Όπως προαναφέρθηκε, το τελευταίο όρισμα είναι πάντα όνομα ή μονοπάτι αρχείου ή καταλόγου.

·Με την προσθήκη της παραμέτρου «/S» κατά το γράψιμο της εντολής, οι ζητούμενες ενέργειες εκτελούνται όχι μόνο σε αρχεία καταλλήλου ονόματος μες στον κατάλογο ο οποίος δηλώνεται με το τελευταίο όρισμα, αλλά και σε αντίστοιχα αρχεία μες στους υποκαταλόγους του, και στους δικούς τους υποκαταλόγους κοκ.

·Π.χ. αν αντιγράψουμε στον τρέχοντα κατάλογο του δίσκου «C:» ένα πλήρες δένδρο καταλόγων από CD-ROM, τα αρχεία στο αντίγραφο θα είναι αυτομάτως όλα σημασμένα ως «μόνο για ανάγνωση», καθώς το CD-ROM εξ ορισμού είναι μέσο μόνο ανάγνωσης (δεν μπορεί να γίνει εγγραφή ή οποιαδήποτε τροποποίηση του συστήματος αρχείων). Για να απενεργοποιήσουμε τον χαρακτηρισμό «μόνο για ανάγνωση» πρέπει να δώσουμε μετά την αντιγραφή, από τον τρέχοντα κατάλογο, την εντολή "attrib -r *.* /s".

oΗ εντολή "tree" τυπώνει στην οθόνη μία οπτική αναπαράσταση του πλήρους υποδένδρου καταλόγων (περιέχοντας μόνο ονόματα καταλόγων και καθόλου αρχείων) το οποίο ιεραρχικά βρίσκεται κάτω από τον τρέχοντα κατάλογο. Με ανακατεύθυνση εξόδου είναι δυνατή η αποθήκευση του δένδρου σε αρχείο. Π.χ.  δίνοντας από τον ριζικό κατάλογο του δίσκου την εντολή "tree > dirtree.txt", το πλήρες δένδρο καταλόγων του συστήματος αρχείων αποθηκεύεται στο «dirtree.txt».

oΗ εντολή "subst" αντιστοιχίζει μία εικονική μονάδα δίσκου σε έναν πραγματικό υποκατάλογο του συστήματος αρχείων. Έτσι π.χ. δίνοντας την εντολή "subst Z: C:\Windows", δημιουργείται ο εικονικός δίσκος «Z:» ο οποίος στην πραγματικότητα περιέχει τα αρχεία και τους υποκαταλόγους του «C:\Windows». Από το χρονικό αυτό σημείο και για όσο διαρκεί η τρέχουσα συνεδρία της γραμμής εντολών (δηλαδή ώσπου ο χρήστης να τερματίσει το κέλυφος του DOS), ο κατάλογος «C:\Windows» μπορεί να προσπελαύνεται ως ο δίσκος «Z:». Έτσι δίνοντας από τον ριζικό κατάλογο π.χ. την εντολή "dir Z:\*.exe", θα τυπώνονται στην οθόνη τα περιεχόμενα του «C:\Windows». Είναι η δυνατή η χρήση οποιουδήποτε γράμματος του λατινικού αλφαβήτου στη θέση του Z, εκτός από τα ήδη δεσμευμένα.

·Συνήθως είναι πάντα δεσμευμένα από πριν (και άρα μη διαθέσιμα για τη "subst") τα «A:» (δισκέτα), «B:» (δισκέτα), «C:» (κύρια κατάτμηση σκληρού δίσκου), «D:» (CD-ROM / DVD-ROM / BD-ROM), ενώ πιθανόν να είναι και άλλα γραμματα δεσμευμένα σε περίπτωση ύπαρξης δευτερεύοντος σκληρού δίσκου, δευτερεύουσας κατάτμησης στον κύριο δίσκο, πολλαπλών οπτικών μονάδων, συνδεδεμένης εξωτερικής μονάδας USB κλπ.

·Αν δοθεί η παράμετρος /D καταργείται μία αντιστοίχηση της "subst". Έτσι, στο προηγούμενο παράδειγμα, η εντολή "subst /D Z:" καταργεί την εικονική μονάδα δίσκου «Ζ:», αφήντας ανέπαφο τον πραγματικό κατάλογο «C:\Windows».

·Αν δεν δοθεί καμία παράμετρος και κανένα όρισμα στη "subst", τότε η εκτέλεση της εντολής οδηγεί απλώς στην τύπωση μίας λίστας με τις ενεργές αντιστοιχήσεις κατά την τρέχουσα στιγμή.

oΗ εντολή "type όνομα_αρχείου" τυπώνει στην οθόνη τα περιεχόμενα του ορίσματός της. Αν το τελευταίο δεν είναι τοποθετημένο στον τρέχοντα κατάλογο, προφανώς πρέπει να χρησιμοποιηθεί το πλήρες μονοπάτι του. Συνήθως η "type" έχει νόημα να εκτελεστεί μόνο όταν το όρισμά της είναι ένα αρχείο κειμένου. Συνδυάζοντάς την κατάλληλα με τελεστές ανακατεύθυνσης ή σωλήνωσης, καθώς και με άλλες εντολές όπως π.χ. η "more", μία ποικιλία αποτελεσμάτων μπορεί να επιτευχθεί.

·Ενδεικτικά, δίνοντας την εντολή "type προέλευση > προορισμός", πετυχαίνουμε αντιγραφή των περιεχομένων του αρχείου προέλευσης, σε ένα αρχείο προορισμού με καθοριζόμενο από εμάς όνομα (συμπεριλαμβανομένου του πλήρους μονοπατιού του, αν δεν επιθυμούμε να βρίσκεται στον τρέχοντα κατάλογο). Σε περίπτωση που προϋπάρχει αρχείο με το ζητούμενο όνομα, τότε τα περιεχόμενά του αντικαθίστανται από τα περιεχόμενα της προέλευσης.

• Προχωρημένες εντολές (Μέρος 2^o):

oΣημαντικό ρόλο στη γραμμή εντολών του DOS παίζουν τα φίλτρα: εντολές οι οποίες διαβάζουν δεδομένα από την είσοδό τους, τα μετασχηματίζουν κατά κάποιο επιθυμητό τρόπο, και τελικά τυπώνουν τα αποτελέσματα αυτού του μετασχηματισμού στην έξοδο. Πρότυπη είσοδος είναι, όπως πάντα, το πληκτρολόγιο του υπολογιστή, ενώ πρότυπη έξοδος είναι η οθόνη του υπολογιστή, αν και αυτές οι προεπιλογές μπορούν να τροποποιηθούν με τη χρήση των τελεστών ανακατεύθυνσης. Επίσης βέβαια τα φίλτρα μας επιτρέπουν να δηλώσουμε κι ένα προαιρετικό όρισμα (συνήθως όνομα αρχείου) από το οποίο διαβάζουν τα δεδομένα, ή να τροφοδοτήσουμε την είσοδό τους με την έξοδο μιας άλλης εντολής, μέσω του τελεστή σωλήνωσης. Αυτές είναι οι περιπτώσεις όπου πραγματικά φαίνεται η χρησιμότητα των εν λόγω εντολών.

oΗ εντολή "find" είναι ένα φίλτρο το οποίο αναζητά μία συμβολοσειρά / αλφαριθμητικό στην είσοδό της, προϋποθέτοντας πως η τελευταία είναι μία συλλογή από γραμμές κειμένου τύπου ASCII, και τυπώνει στην έξοδό της τις γραμμές οι οποίες περιέχουν τη ζητούμενη συμβολοσειρά. Το μόνο απαραίτητο όρισμα της εντολής είναι το αναζητούμενο αλφαριθμητικό, τοποθετημένο σε εισαγωγικά.

·Π.χ. δίνοντας την εντολή "find "freedom"", η "find" περιμένει να πληκτρολογήσουμε γραμμές κειμένου (τερματιζόμενες με το πλήκτρο Enter, το οποίο συμβολίζει την αλλαγή γραμμής) μέσα στις οποίες αναζητά τη συμβολοσειρά "freedom". Μόλις δώσουμε μία γραμμή κειμένου η οποία περιέχει το ζητούμενο αλφαριθμητικό, η "find" τυπώνει ξανά την εν λόγω γραμμή και στη συνέχεια περιμένει να γράψουμε την επόμενη. Αυτό είναι δυνατόν να εξακολουθήσει επ' άπειρον, εκτός και αν οποιαδήποτε στιγμή πατήσουμε τον συνδυασμό πλήκτρων Control+Z, ο οποίος υποδηλώνει το τέλος της εισόδου. Τότε η "find" τερματίζεται και στην κονσόλα εμφανίζεται το γνώριμο σήμα αναμονής της γραμμής εντολών.

·Όπως είναι φανερό, αυτός δεν είναι ο σημαντικότερος τρόπος χρήσης της "find". Είναι δυνατή η προσθήκη ενός δεύτερου ορίσματος κατά τη σύνταξη της εντολής το οποίο δηλώνει όνομα / μονοπάτι αρχείου, ή εναλλακτικά ένα σύνολο αρχείων (π.χ. με χρήση χαρακτήρων μπαλαντέρ, ή απλώς παραθέτοντας πολλαπλά ονόματα αρχείων στη σειρά, διαχωρισμένα μεταξύ τους με κενό). Το/α αρχείο/α αυτά λειτουργούν ως είσοδος της "find", επομένως η τελευταία δεν περιμένει καμία είσοδο από το πληκτρολόγιο και εκτελεί κατευθείαν αναζήτηση της ζητούμενης συμβολοσειράς στο/α καθορισμένο/α αρχείο/α, τυπώνοντας στην οθόνη όλες τις γραμμές κειμένου που την περιέχουν.

·Η "find" δέχεται κατά τη σύνταξή της και μία σειρά από ενδιαφέρουσες προαιρετικές παραμέτρους, οι οποίες τροποποιούν την προεπιλεγμένη συμπεριφορά της. Π.χ. με τον διακόπτη «/V» η λειτουργία της αντιστρέφεται και τυπώνονται οι γραμμές της εισόδου της που ΔΕΝ περιέχουν την ζητούμενη συμβολοσειρά, με τον διακόπτη «/C» δεν τυπώνονται οι ίδιες οι γραμμές με το δοθέν αλφαριθμητικό αλλά μονάχα το πλήθος  τους (προφανώς πρόκειται για έναν απλό ακέραιο αριθμό), με τον διακόπτη «/I» δεν γίνεται διάκριση μεταξύ πεζών / κεφαλαίων χαρακτήρων κατά την ανάγνωση της εισόδου και την έρευνα σε αυτήν για τον εντοπισμό της ζητούμενης συμβολοσειράς κλπ.

·Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα χρήσης της "find" είναι το εξής: δίνοντας την εντολή "dir C:\ /s /b | find "freedom"", εκτελείται αναζήτηση του δοθέντος αλφαριθμητικού ("freedom") στα ονόματα του συνόλου των αρχείων του δίσκου «C:», αξιοποιώντας τον τελεστή σωλήνωσης και κατάλληλες παραμέτρους της "dir". Έτσι, αντί να τυπωθούν τα μονοπάτια όλων των αρχείων του δίσκου, θα τυπωθούν μόνο τα μονοπάτια αρχείων τα οποία περιέχουν οπουδήποτε στο όνομά τους τη ζητούμενη  συμβολοσειρά.

oΗ εντολή "sort" είναι ένα φίλτρο το οποίο ταξινομεί λεξικογραφικά την είσοδό της, προϋποθέτοντας πως η τελευταία είναι μία συλλογή από γραμμές κειμένου τύπου ASCII, και τυπώνει στην έξοδό της το σύνολο των γραμμών αυτών, αλλά αναδιατεταγμένο σύμφωνα με την ταξινόμηση. Εκ προεπιλογής, η σύγκριση μεταξύ των γραμμών γίνεται με βάση των πρώτο χαρακτήρα τους. Αν δύο οποιεσδήποτε γραμμές έχουν τον ίδιο χαρακτήρα ως πρώτο, η σύγκριση μεταξύ τους γίνεται με βάση τον δεύτερο, κοκ.

·Σε περίπτωση που η εντολή δοθεί χωρίς ορίσματα, αναμένει να λάβει κατ' εξακολούθηση είσοδο από το πληκτρολόγιο ώσπου να πατηθεί ο συνδυασμός πλήκτρων Control+Z. Προφανώς η συνηθέστερη περίπτωση χρήσης της "sort" είναι με ένα όνομα αρχείου ως όρισμα εισόδου, ή με την έξοδο μίας άλλης εντολής ως είσοδο (μέσω του τελεστή σωλήνωσης). Σε κάθε περίπτωση, η συμπεριφορά της ως προς αυτά τα ζητήματα είναι πανομοιότυπη με της "find".

·Η "sort" δέχεται κατά τη σύνταξή της και μία σειρά από ενδιαφέρουσες προαιρετικές παραμέτρους, οι οποίες τροποποιούν την προεπιλεγμένη συμπεριφορά της. Π.χ. με τον διακόπτη «/+n», όπου το n ακέραιος αριθμός,  ορίζεται πως η σύγκριση μεταξύ των γραμμών γίνεται όχι με βάση τον πρώτο αλλά με βάση τον n-οστό χαρακτήρα τους, με τον διακόπτη «/R» αντιστρέφεται η φορά της ταξινόμησης (π.χ. με αντίστροφη αλφαβητική σειρά, από το Z προς το A για τους χαρακτήρες του λατινικού αλφαβήτου), κλπ.

oΗ εντολή "fc" λαμβάνει ως είσοδο δύο αρχεία ή σύνολα αρχείων, τα συγκρίνει μεταξύ τους ένα προς ένα και τυπώνει τις γραμμές που διαφέρουν. Η σύγκριση μπορεί να γίνει είτε μεταξύ αρχείων κειμένου, είτε μεταξύ δυαδικών αρχείων. Αν τα αρχεία έχουν διαφορετικό μέγεθος, είναι αμέσως προφανές ότι διαφέρουν ως προς το περιεχόμενό τους οπότε απλώς τυπώνεται κατάλληλο μήνυμα. Αν τα αρχεία είναι πανομοιότυπα, επίσης τυπώνεται κατάλληλο μήνυμα.

·Η εντολή συντάσσεται με δύο ορίσματα (έστω αρχείο1 και αρχείο2) τα οποία δηλώνουν τα ονόματα των προς σύγκριση αρχείων. Αν το αρχείο1 περιέχει χαρακτήρες μπαλαντέρ,  τότε τα μέλη του συνόλου όλων των αρχείων με κατάλληλο όνομα (έστω «Σύνολο 1») συγκρίνονται ένα-ένα με το αρχείο2. Αν το δεύτερο όρισμα επίσης περιέχει χαρακτήρες μπαλαντέρ (έστω «Σύνολο 2» το σύνολο όλων των αρχείων με κατάλληλο όνομα), τότε κάθε αρχείο του «Συνόλου 1» συγκρίνεται μόνο με τυχόν ομώνυμο αρχείο του «Συνόλου 2».

·Με την προσθήκη της παραμέτρου «/B» δηλώνεται πως εκτελείται δυαδική σύγκριση, ενώ εναλλακτικά με την παράμετρο «/U» δηλώνεται πως εκτελείται σύγκριση μεταξύ αρχείων κειμένου τύπου Unicode. Η προεπιλογή (χωρίς διακόπτες) είναι σύγκριση μεταξύ αρχείων κειμένου τύπου ASCII. Με την παράμετρο «/W» τα πιθανώς διαφορετικά μεγέθη κενών περιοχών (τμημάτων με διαδοχικούς λευκούς χαρακτήρες) σε συγκρινόμενα αρχεία κειμένου, δεν λαμβάνονται υπόψη ως διαφορές περιεχομένου. Με την παράμετρο «/C» δεν γίνεται καμία διάκριση πεζών / κεφαλαίων κατά τη σύγκριση, ενώ με την παράμετρο «/N» τυπώνεται δίπλα σε κάθε γραμμή της εξόδου και ο αύξων αριθμός της εν λόγω γραμμής μες στο αντίστοιχο αρχείο εισόδου.

·Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα χρήσης είναι μετά από εγγραφή αρχείων από τον σκληρό δίσκο σε οπτικό δισκάκι (π.χ. DVD-ROM), προκειμένου να επιβεβαιώσουμε ότι η εγγραφή έχει γίνει σωστά και τα αρχεία στο DVD-ROM είναι πανομοιότυπα με τα πρωτότυπα στον δίσκο.

oΗ εντολή "comp" είναι μία παλαιότερη παραλλαγή της "fc", κατασκευασμένη ώστε να έχει συμπεριφορά πανομοιότυπη με την παρόμοια εντολή κονσόλας "diff" των λειτουργικών συστημάτων Unix.

• Παραμετροποίηση του κελύφους γραμμής εντολών του DOS:

oΗ εντολή "color" τροποποιεί το χρώμα του υποβάθρου και το χρώμα της γραμματοσειράς της γραμμής εντολών. Συντάσσεται με ένα όρισμα το οποίο αποτελείται από δύο ψηφία του δεκαεξαδικού αριθμητικού συστήματος (0-9, Α-F), γραμμένα το ένα αμέσως μετά το άλλο (χωρίς κενό). Με το πρώτο ψηφίο ορίζεται το χρώμα του υποβάθρου και με το δεύτερο το χρώμα της γραμματοσειράς. Η βοήθεια που παρέχει η εντολή "help" για την "color", περιγράφει αναλυτικά τη συμβατική αντιστοίχηση μεταξύ αριθμητικών κωδικών και χρωμάτων. Π.χ. δίνοντας την εντολή "color 0a" το χρώμα του φόντου γίνεται μαύρο, ενώ το χρώμα της γραμματοσειράς γίνεται πράσινο. Δίνοντας την εντολή "color 0f" επανέρχονται τα προεπιλεγμένα χρώματα (μαύρο - λευκό).

oΗ εντολή "prompt" τροποποιεί το σήμα αναμονής που εμφανίζει η κονσόλα στον χρήστη, όταν αναμένει από αυτόν να πληκτρολογήσει την επόμενη εντολή. Συντάσσεται με όρισμα μία αυθαίρετου μήκους αλληλουχία ειδικών συμβόλων, διαχωριζόμενων μεταξύ τους με το σύμβολο του δολλαρίου («$»), όπου το καθένα αντιστοιχεί κατά σύμβαση σε ένα απεικονιζόμενο δεδομένο (π.χ. έναν ειδικό χαρακτήρα, όπως το ίδιο το «$», την τρέχουσα ώρα, το μονοπάτι του τρέχοντος καταλόγου κλπ).  Η βοήθεια που παρέχει η εντολή "help" για την "prompt", περιγράφει αναλυτικά τη συμβατική αντιστοίχηση μεταξύ συμβόλων και απεικονιζόμενων δεδομένων.

·Έτσι  το προεπιλεγμένο σήμα αναμονής αντιστοιχεί στην εντολή "prompt $P$G", όπου το «$P» δηλώνει το πλήρες μονοπάτι του τρέχοντος καταλόγου και το «$G» υποδηλώνει το σύμβολο «>». Δίνοντας την εντολή "prompt $P$F$Τ$G", το σήμα αναμονής πλέον αποτελείται διαδοχικά από το πλήρες μονοπάτι του τρέχοντος καταλόγου, μία δεξιά παρένθεση («)»),  την τρέχουσα ώρα και το σύμβολο «>».

• Εντολές συστήματος:
  oΗ εντολή "ver" τυπώνει στην οθόνη τον αριθμό έκδοσης και το πλήρες όνομα του εγκατεστημένου λειτουργικού συστήματος.
  oΗ εντολή "assoc", χωρίς ορίσματα και διακόπτες, τυπώνει μία λίστα με τις τρέχουσες συσχετίσεις επεκτάσεων αρχείων με προγράμματα. Ουσιαστικά επομένως τυπώνει στην οθόνη έναν κατάλογο, κάθε γραμμή του οποίου αναγράφει μία επέκταση ονόματος αρχείου (π.χ. ".doc") και το όνομα του εγκατεστημένου προγράμματος που είναι ρυθμισμένο να ανοίγει τέτοιου τύπου αρχεία (π.χ. "Microsoft Word").
  

  ·Δίνοντας την εντολή "assoc .επέκταση_1", τυπώνεται μόνο η συσχέτιση που αφορά την επέκταση ονόματος αρχείου ".επέκταση_1".

oΗ εντολή "systeminfo", χωρίς ορίσματα και διακόπτες, τυπώνει στην οθόνη έναν διαγνωστικό κατάλογο με κάποιο σύνολο πληροφοριών περί του λογισμικού και του υλικού του υπολογιστή. Στον εν λόγω κατάλογο περιέχονται το πλήθος και ο τύπος των επεξεργαστών, η έκδοση του εγκατεστημένου λειτουργικού συστήματος, η διαθέσιμη φυσική μνήμη, η χρησιμοποιούμενη εικονική μνήμη, η έκδοση του εγκατεστημένου BIOS, ο χρόνος που έχει περάσει από την τελευταία εκκίνηση του λειτουργικού συστήματος κλπ.

·Μία συνήθης χρήση της εν λόγω εντολής είναι η σύνταξή της με τον τελεστή ανακατεύθυνσης εξόδου, ώστε να λαμβάνονται και να αποθηκεύονται τακτικά σε κάποιο αρχείο καταγραφής πληροφορίες για την εκάστοτε τρέχουσα κατάσταση του υπολογιστή.

oΗ εντολή "tasklist" τυπώνει μία λίστα με το όνομα, το μέγεθος της δαπανούμενης μνήμης και το ακέραιο αριθμητικό  αναγνωριστικό όλων των ενεργών διεργασιών κατά την τρέχουσα στιγμή. Παρόμοια λειτουργικότητα παρέχεται στο γραφικό περιβάλλον των Windows μέσω του συνδυασμού πλήκτρων Control+Alt+Del. H "tasklist" είναι δυνατόν να γραφεί με μία ποικιλία παραμέτρων οι οποίες τροποποιούν τη συμπεριφορά της. Π.χ.:

·Με την εντολή "tasklist /S υπολογιστής" τυπώνεται η λίστα ενεργών διεργασιών του απομακρυσμένου συστήματος με όνομα «υπολογιστής». Προφανώς το σύστημα πρέπει να είναι προσπελάσιμο μέσω δικτύου υπολογιστών.

·Με τον διακόπτη «/M» για κάθε διεργασία τυπώνεται και μία λίστα με τα ονόματα των δυναμικών βιβλιοθηκών τις οποίες αυτή έχει φορτώσει.

·Με την εντολή "tasklist /FI φίλτρο" τυπώνεται μία λίστα μόνο με ονόματα διεργασιών οι οποίες πληρούν κάποια κριτήρια  καθοριζόμενα από το όρισμα φίλτρο (π.χ. έχουν φορτώσει κάποια συγκεκριμένη δυναμική βιβλιοθήκη, έχουν συγκεκριμένο όνομα, δαπανούν συγκεκριμένο ποσό μνήμης κλπ). Τα δυνατά φίλτρα είναι σαφώς ορισμένα από την "tasklist" και περιγράφονται αναλυτικά από τη βοήθεια που παρέχει η εντολή "help" για την τελευταία.

oΗ εντολή "taskkill" τερματίζει βίαια μία ή περισσότερες ενεργές διεργασίες. Η επιλογή της / των εν λόγω διεργασίας / διεργασιών γίνεται με βάση τα ορίσματα της "taskkill", τα οποία μοιάζουν με αυτά της "tasklist" και περιγράφονται αναλυτικά από τη βοήθεια της "help". Ενδεικτικά:

·Με την εντολή "taskkill /IM όνομα" τερματίζεται η διεργασία της οποίας το όνομα είναι το όνομα. Σε αυτή την περίπτωση είναι δυνατή η χρήση και χαρακτήρων μπαλαντέρ στο όρισμα. Με την "taskkill /FI φίλτρο" οι προς τερματισμό διεργασίες επιλέγονται με βάση το καθορισμένο φίλτρο (π.χ. όποιες δεσμεύουν περισσότερο από μία μέγιστη ποσότητα μνήμης, όποιες έχουν φορτώσει κάποιες συγκεκριμένες δυναμικές βιβλιοθήκες κλπ). Με την εντολή "taskkill /S υπολογιστής" τερματίζονται διεργασίες στο απομακρυσμένο σύστημα με όνομα «υπολογιστής». Με την παράμετρο «/T» τερματίζεται όχι μόνο η ζητούμενη διεργασία, αλλά και οι όποιες θυγατρικές της.

·Είναι προφανές ότι οι περισσότεροι διακόπτες είναι δυνατό να «συναρμολογηθούν» στην ίδια εντολή, ώστε με τον συνδυασμό τους να επιτευχθεί η ζητούμενη συμπεριφορά.

·Σημείωση: η εντολή δεν ήταν διαθέσιμη πριν από τα Windows XP.

oΗ εντολή "driverquery" τυπώνει μία λίστα με τους εγκατεστημένους οδηγούς συσκευών. Είναι εφικτή η χρήση της με την παράμετρο «/S» ώστε να τυπωθούν πληροφορίες για απομακρυσμένο σύστημα, προσπελάσιμο μέσω δικτύου (παρομοίως με τις "tasklist" και "taskkill").

oΗ εντολή "at" χρονοπρογραμματίζει την εκτέλεση εντολών και προγραμμάτων στον τοπικό ή σε απομακρυσμένο υπολογιστή, σε καθορισμένη ημερομηνία και ώρα. Τα δύο βασικά ορίσματα είναι η ώρα (π.χ. «6:50PM») και το όνομα του εκτελέσιμου προγράμματος, αρχείου δέσμης ή εντολής κελύφους που επιθυμούμε να εκτελεστεί. Αν δεν δοθούν καθόλου ορίσματα και παράμετροι, η εντολή απλώς τυπώνει μία λίστα με τις ήδη χρονοπρογραμματισμένες εργασίες (ή κατάλληλο μήνυμα, αν η εν λόγω λίστα είναι κενή).

·Με τις προαιρετικές παραμέτρους «/EVERY ημερομηνία» ή «/NEXT ημερομηνία» δηλώνεται πως η καθορισμένη ενέργεια θα πραγματοποιηθεί την καθορισμένη ώρα κάθε φορά που η τρέχουσα ημερομηνία θα συμπίπτει με την «ημερομηνία», ή μόνο την επόμενη φορά που θα συμβεί αυτό. Με την παράμετρο «/DELETE» αντί να προστεθεί στο χρονοδιάγραμμα μία νέα εργασία, ακυρώνονται όλες οι προγραμματισμένες. Με την παράμετρο «\\υπολογιστής» η ενημέρωση του χρονοδιαγράμματος γίνεται στο απομακρυσμένο σύστημα με όνομα «υπολογιστής».

·Προκειμένου να είναι εφικτή η λειτουργία της εντολής "at", θα πρέπει να είναι ενεργοποιημένη η υπηρεσία παρασκηνίου των Windows που διαχειρίζεται το εν λόγω χρονοδιάγραμμα. H "at" δεν ήταν διαθέσιμη πριν από τα Windows NT.

oΗ εντολή "shutdown" τερματίζει ή επανεκκινεί τον υπολογιστή. Συντάσσεται με τουλάχιστον ένα όρισμα το οποίο συνήθως είναι «-s» (τερματισμός) ή «-r» (επανεκκίνηση). Με το επιπρόσθετο, προαιρετικό όρισμα «-m \\υπολογιστής» η ενέργεια εκτελείται όχι στο τοπικό, αλλά στο απομακρυσμένο σύστημα με όνομα «υπολογιστής». H εντολή δεν ήταν διαθέσιμη πριν από τα Windows XP.

• Εντολές δικτύωσης:

oΗ εντολή "hostname" τυπώνει το όνομα του υπολογιστή.

oΗ εντολή "ping"

oΗ εντολή "ipconfig"

oΗ εντολή "getmac"

oΗ εντολή "tracert"

oΗ εντολή "nslookup"

oΗ εντολή "netstat"

oΗ εντολή "net"